Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένας κόρακας που ζούσε με τη κορακίνα του στη φωλιά τους ,πάνω σε ένα δέντρο.Η φωλιά, τους άρεσε πολύ!Το δέντρο ήταν καταπράσινο και κοντά κυλούσε ένα ήσυχο ποτάμι.Σ'αυτό το όμορφο τοπίο ξεκίνησαν να κάνουν οικογένεια.
Έκαναν τα μικρά τους, μα δεν πρόλαβαν να χαρούν.
Ένα μεγάλο φίδι, είχε έρθει και είχε χωθεί σε μία κουφάλα του δένδρου.
Πετάχτηκε και χραπ! άρπαξε τα μικρά και τα έκανε μια μπουκιά..
-Αν ξαναφάει αυτό το φίδι τα μωρά μου, θα του βγάλω τα μάτια!είπε κλαίγοντας η κορακίνα στον άντρα της.
-Δεν έχει μόνο μάτια, έχει και φαρμακερά δόντια.Της απάντησε ο κόρακας.
Άκου λοιπόν τι σκέφτηκα! Το βασιλόπουλο το έχω δει που έρχεται συχνά και κολυμπάει στο ποτάμι.
Την επόμενη φορά που θα έρθει, κι αφού αφήσει τα ρούχα του στην όχθη και βουτήξει, θα πας και θα του αρπάξεις το χρυσό μενταγιόν του.
Θα γυρίσεις σιγά-σιγά στο δέντρο μας, και θα πετάξεις το μενταγιόν στη μέσα στη φωλιά του φιδιού.
Και θα δεις τι θα γίνει!
Έπειτα από δύο μέρες είδε η κορακίνα το βασιλόπουλο που ήρθε στο ποτάμι.
Κι έκανε ακριβώς ότι της είχε πει ο άντρας της.
Μόλις το βασιλόπουλο βούτηξε στο νερό.Πέταξε και άρπαξε το χρυσό μενταγιόν με το ράμφος της.
Οι δούλοι του βασιλόπουλου την κυνήγησαν, αλλά όχι για πολύ.
Γιατί εκείνη πέταξε το μενταγιόν στη τρύπα ενός δέντρου.
Έτρεξαν οι δούλοι και πήγαν να πιάσουν το μενταγιόν, αλλά ξαφνικά ένα φίδι πετάχτηκε και όρμησε να τους δαγκώσει.Όμως εκείνοι δεν τα έχασαν.Πήραν ξύλα και πέτρες και σκότωσαν το φίδι.
Έτσι χάρις στην έξυπνη σκέψη του κόρακα, το κακό φίδι πέθανε αφήνοντάς τους ήσυχους να φτιάξουν την οικογένειά τους με αγάπη!
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου