Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Όταν τα φρούτα μιλάνε...






Η Αννούλα σήμερα που ήταν Κυριακή και δεν είχε σχολείο, αποφάσισε να φτιάξει πρωινό στη μαμά και στον μπαμπά που κοιμόνταν ακόμη.

Πήγε λοιπόν σιγά-σιγά στην κουζίνα και σκέφτηκε:
‘’Θα στύψω φρούτα. Όμως το μηχάνημα θα κάνει θόρυβο. Τι να κάνω;’’

Στο μεταξύ έβγαλε από το ψυγείο αβγά και αφού γέμισε το μπρίκι νερό, τα έβαλε μέσα. Ήξερε πώς να ανάβει το μάτι της κουζίνας, όμως είχε ένα άγχος!!!
Ας μην κάνω ζημιά Θεούλη μου, έλεγε συνεχώς από μέσα της. Αράδιασε  ό,τι φρούτα είχαν στον πάγκο της κουζίνας.

Η Αννούλα ήταν μικρούλα, αλλά έφτανε στον πάγκο με ένα μικρό σκαλάκι, που ήταν ολόδικό της. Όμως αφού έτρωγε το φαγητό της, θα ψήλωνε. Το ήξερε.
Συνέχιζε να κοιτάζει τα φρούτα και σκεφτόταν τι να κάνει.
Χμ… χμ … να τα στύψω δεν μπορώ, δεν έχω δύναμη. Να τα αλέσω, θα ακουστεί ο αποχυμωτής. Μάλλον θα τα κόψω κομματάκια, όλα μαζί, όπως κάνει η μαμά, σκέφτηκε, όταν μου κάνει φρουτοσαλάτα.

Όμως στον πάγκο πρόσεξε μια φασαρία, ένα μικρό σαματά και κοίταξε απορημένη. Η μπανάνα έσπρωχνε τα άλλα φρούτα προς τα πίσω. Κάτι έλεγε, τι άραγε;
Έσκυψε η Αννούλα να ακούσει.
‘’Μα μιλήστε πιο δυνατά.. είπε.
‘’ Μας ακούς; Είπαν όλα τα φρούτα μαζί.
‘’Φυσικά αν μιλάτε κανονικά χωρίς να κάνετε θόρυβο και ξυπνήσετε τη μαμά μπορούμε να συζητήσουμε.’’
‘’Εγώ πρέπει να είμαι η πρώτη που θα βάλεις στη φρουτοσαλάτα των γονιών σου.’’ Είπε η μπανάνα.
‘’Μην ξεχνάς ότι έχω τόσες βιταμίνες όσες όλα τα άλλα φρούτα.’’
‘’Μην καυχιέσαι τόσο’’, της είπε το μήλο κυλώντας και δίνοντας της με τον όγκο του μια σπρωξιά.
‘’Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα, το ξέχασες;’’
Η μπανάνα δεν μίλησε αλλά το πορτοκάλι κύλησε πιο κοντά. ‘’ Μην ξεχάσεις να με στύψεις τελευταίο, γιατί η βιταμίνη μου θα χαθεί αν μείνω πολλή ώρα στο ποτήρι.’’
‘’Τι κρίμα που δεν έχω δύναμη να στύβω. Περιμένετε λίγο, να βάλω την καφετιέρα να κάνει καφέ.
Η Αννούλα θυμόταν ότι η μαμά μετρούσε δύο κούπες νερό και έβαζε φίλτρο από το συρτάρι και πρόσθετε δύο κουταλάκια καφέ. Μετά πατούσε το κουμπί.
Ουφ! Όλα τα έκανε και έβαλε μπροστά την καφετιέρα.
‘’Πόσο μεγάλωσες’’ της είπε το αχλάδι. ‘’Θυμάμαι όταν ήσουν μικρούλα και έτρωγες αχλάδι φρουτόκρεμα. Εγώ σε μεγάλωσα να το ξέρεις.’’
‘’Βρε αχλάδι μου, είπε το κοριτσάκι χαμογελώντας. Δεν ήσουν εσύ αλλά τα αδέλφια σου’’.
‘’Το ίδιο κάνει. Ό,τι γίνεται στον έναν μας γίνεται και στον άλλον. Όλα τα μαθαίνουμε.’’
Το ακτινίδιο δεν μιλούσε και η Αννούλα δεν του έδωσε σημασία. Δεν της πολυάρεσε κιόλας.
Άρχισε να κόβει τα φρούτα κομματάκια σε μπολ. Πρόσεχε πολύ μην κοπεί με το μαχαίρι, γι’ αυτό της έπαιρνε πολλή ώρα.

Όταν τελείωσε το ακτινίδιο προσβλήθηκε που το περιφρόνησε. Κύλησε δίπλα της και της είπε αγριεμένο.
‘’Δεν ξέρεις τι χάνεις. Με περιφρονείς αλλά έτσι, εγώ δεν θα σου δώσω τις πολλές και σπουδαίες βιταμίνες μου. Λες η μαμά σου να με αγόραζε αν ήμουν άχρηστο; Γι’ αυτό δεν αρρωσταίνεις συχνά γιατί με τρως κάθε μέρα.
‘’Σου ζητώ συγγνώμη ακτινιδούλη μου. Αμέσως θα σε βάλω στην φρουτοσαλάτα αλλά να είσαι ξινούλι.’’
‘’Γι’ αυτό ανακάτεψε με, με τα άλλα φρούτα. Έτσι και τις βιταμίνες θα πάρεις και δεν θα νοιώθεις την ξινή μου γεύση.’’
Ετοίμασε τις δύο κούπες με τον καφέ σε δύο δίσκους. Έψησε ψωμί  και το έβαλε σε πιάτα μαζί με τα αβγά και με τυρί. Έβαλε και τη φρουτοσαλάτα.
Όταν ξύπνησαν η μαμά και ο μπαμπάς τα έχασαν. Χαμογέλασαν και ευχαρίστησαν το κοριτσάκι τους που είχε κάνει τόσο κόπο. Και πράγματι η Αννούλα είχε κοπιάσει πολύ, και η μαμά κοίταξε τριγύρω την κουζίνα που έμοιαζε σαν ‘’βομβαρδισμένη’’, και που έπρεπε να τα καθαρίσει τώρα εκείνη, αλλά κοιτάζοντας το ευτυχισμένο προσωπάκι της κόρης της, χαμογέλασε και σκέφτηκε: ‘’ποιος νοιάζεται;’’


4 σχόλια:

  1. Ωραίο παραμύθι και διδακτικό!
    Καιρό είχαμε να σε διαβάσουμε κυρά παραμυθού!
    Καλή σου μέρα όλη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Άννα μου χαίρομαι που σε βλέπω. Ναι όλα μαζί μου έρχονται. Κι όταν στερεύω, στερεύω παντού. Τι να πω. Ελπίζω να αργήσει να με αφήσει.Να είσαι καλά πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Χι, χι! Λατρεύω τα φρούτα, ιδιαίτερα αυτά που μιλάνε!!!
    ❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοριτσάκι μου γλυκό καλημέρα! Και μήπως δεν μιλάνε τα πάντα με τον τρόπο τους; Λάτρεψα τις καρδούλες σου! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...