ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Ασχοληθείτε με το παιδί σας.Παίξτε μαζί του, γελάστε και τραγουδήστε με αυτό.
Έτσι βιώνει τη θαλπωρή, την τρυφερότητα και την αγάπη των γονέων.
Αποκτά δέσιμο με την οικογένεια, και αναπτύσσει καλύτερη προσωπικότητα.
Με το παιχνίδι αποκτούν αυτοπεποίθηση, επικοινωνούν και αποκτούν άποψη.
Μαθαίνουν να αντιδρούν και να συγκεντρώνονται, ενισχύουν τον αυθορμητισμό τους.
Αποζητούν τη συντροφιά και αποφεύγουν το κλείσιμο στον εαυτό τους, μεγαλώνοντας.
Ο χρόνος που αναλώνετε με το παιδί σας, είναι ένας εποικοδομητικός χρόνος.
Είναι επένδυση για το μέλλον του!
............................................................................................
Το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης
Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον δυτικό κόσμο, ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν πάρει διαζύγιο. Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα, που δεν είχε την επιμέλεια, δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλή πλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε.
Μετά από έρευνες νομικών και ψυχολογικών θεμάτων και περιπτώσεων παιδιών διαζευγμένων, απέδειξαν ότι αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού και δεν αποβάλλεται. Υπάρχει σε ήπια, σε μέτρια και σε βαρεία μορφή. Στην τελευταία κατηγορία, το παιδί δεν έχει ενοχές, δεν θέλει καμία σχέση με τον άλλο γονέα (ούτε και τηλεφωνική), τρομάζει με την παρουσία του και τον απεχθάνεται. Μάλιστα, μπορεί και να πάει σε δικαστήριο εναντίον του, συνήθως επειδή το έπεισε ο γονέας με τον οποίο συμβιώνει.
Η κάρτα του μαθητή
Ασχοληθείτε με το παιδί σας.Παίξτε μαζί του, γελάστε και τραγουδήστε με αυτό.
Έτσι βιώνει τη θαλπωρή, την τρυφερότητα και την αγάπη των γονέων.
Αποκτά δέσιμο με την οικογένεια, και αναπτύσσει καλύτερη προσωπικότητα.
Με το παιχνίδι αποκτούν αυτοπεποίθηση, επικοινωνούν και αποκτούν άποψη.
Μαθαίνουν να αντιδρούν και να συγκεντρώνονται, ενισχύουν τον αυθορμητισμό τους.
Αποζητούν τη συντροφιά και αποφεύγουν το κλείσιμο στον εαυτό τους, μεγαλώνοντας.
Ο χρόνος που αναλώνετε με το παιδί σας, είναι ένας εποικοδομητικός χρόνος.
Είναι επένδυση για το μέλλον του!
............................................................................................
Το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης
Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον δυτικό κόσμο, ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν πάρει διαζύγιο. Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα, που δεν είχε την επιμέλεια, δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλή πλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε.
Μετά από έρευνες νομικών και ψυχολογικών θεμάτων και περιπτώσεων παιδιών διαζευγμένων, απέδειξαν ότι αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού και δεν αποβάλλεται. Υπάρχει σε ήπια, σε μέτρια και σε βαρεία μορφή. Στην τελευταία κατηγορία, το παιδί δεν έχει ενοχές, δεν θέλει καμία σχέση με τον άλλο γονέα (ούτε και τηλεφωνική), τρομάζει με την παρουσία του και τον απεχθάνεται. Μάλιστα, μπορεί και να πάει σε δικαστήριο εναντίον του, συνήθως επειδή το έπεισε ο γονέας με τον οποίο συμβιώνει.
Ο Gardner διαχωρίζει το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης από Την Γονική Αποξένωση ως γενικού όρου, όπου υπάρχουν αίτια όπως γονική παραμέληση, κακοποίηση (σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική), εγκατάλειψη ή και αποξένωση από γονική συμπεριφορά. Ειδικότερα, το Σύνδρομο PAS είναι πολύ συγκεκριμένο και υποκατηγορία του προηγούμενου το οποίο προκύπτει από πλύση εγκεφάλου και την παιδική συμπεριφορά-φόβο. Ο Δρ Ντάγκλας επισημαίνει ότι η Γονική Αποξένωση επικεντρώνεται στη συμπεριφορά των γονέων ενώ το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης εστιάζεται στην κατάσταση και συμπεριφορά του παιδιού από την αδικαιολόγητη εκστρατεία συκοφάντησης-δυσφήμισης του άλλου γονέα.
Οι παραπάνω επιστημονικές έρευνες έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν κινήματα πατέρων σε όλο το κόσμο για τα νομικά τους δικαιώματα που απορρέουν από την μη ισότιμη μεταχείρισή τους και την επίδοση της αποκλειστικής επιμέλειας σε ένα μόνο γονέα.
Πλείστα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες την διετία 2005-2007 αναφέρονται στο σύνδρομο αυτό και στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των αποξενωμένων παιδιών στην Ελλάδα ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες και είναι ο υψηλότερος τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτους αριθμούς σε όλο τον κόσμο.
Η θεραπεία που συστήνεται είναι:
Απεμπλοκή από δικαστήρια, δικαστικές αποφάσεις επικοινωνίας, να παρακολουθείται το παιδί από παιδοψυχίατρο, να υπάρχει επιθυμία ψυχολογικής-ψυχιατρικής βοήθειας από τους γονείς.
πηγή:βικιπαίδεια
........................................................................................
Kάρτα του μαθητή ανακοινώθηκε πως θα αποκτήσουν οι μαθητές υποχρεωτικά και θα αφορά την κατάσταση της υγείας τους, που θα έχει σχέση με την παχυσαρκία
Όχι δεν είναι κακό ....από τη μια όψη του νομίσματος!
Γιατί θα καταγράφεται το βάρος του, το ύψος του, οι συνήθειες διατροφής του, ο δείκτης μάζας του σώματος του....
Θα ενημερώνονται οι γονείς αν οι μετρήσεις των παιδιών τους, ξεπερνούν τα όρια της Διεθνούς Οργάνωσης Υγείας και θα γίνονται γνωστοί οι κίνδυνοι υγείας του παιδιού.
TEΛΕΙΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΑ. ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ, ΜΑΛΛΟΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΝΑΝΕ ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΣΟΥ , ΠΑΡΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ. ΠΟΛΥ ΤΕΛΕΙΑ.
Καλημέρα Βίκυ σ' ευχαριστώ, μα ο σκοπός είναι οι μεγάλοι που ξέχασαν να θυμηθούν, και όσοι θυμούνται να βρίσκουν υλικό για να το μεταδίδουν σε αυτά τα αγνά πλάσματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς είμαστε υπέυθυνοι για τις βάσεις που αποκτούν τα παιδιά!
Καλημέρα καλό Σ/Κ
Περασα να πω μια καλησπερα ... τα παιδια χρειαζονται αγαπη και ελευθερια ...τα εχουμε τοσο πιεσμενα ,τα βαζουμε σε "καταστολη" για να εχουμε το κεφαλι μας ησυχο,εξολοθρευουμε την ευριματικοτητα τους "κοιμιζοντας τα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ενδιαφερον το περιεχομενο του μπλοκ σου...
να σαι καλα απο ολους εμας εδω στο ΣτάΛες στο ΓαΛάΖιο !
Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον δυτικό κόσμο, ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν πάρει διαζύγιο. Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα, που δεν είχε την επιμέλεια, δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλή πλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτος μίλησε γ' αυτό ο Γκάρτνερ (PAS : Parental Alienation Syndrome) αλλά και οι Turkat, Nichols, κτλ. Στην Ελλάδα, Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.[1] πραγματοποίησε ημερίδες, στις οποίες ομιλητές ήσαν οι Σπιτάλας Ν. και Χριστοδουλάκης Θ.
Σε πέντε πολιτείες των ΗΠΑ, αναγνωρίσθηκε η 25η Απριλίου κάθε έτους ως ημέρα γονικής αποξένωσης.
Πλείστα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες την διετία 2005-2007 αναφέρονται στο σύνδρομο αυτό και στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των αποξενωμένων παιδιών στην Ελλάδα ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες και είναι ο υψηλότερος τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτους αριθμούς σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτό το θέμα, ο καθηγητής Κουμάντος προτείνει αναστροφή της επιμέλειας λόγω κακής άσκησής της, διότι επιμένει ότι ο γονέας, στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια παιδιού, πρέπει να καλλιεργεί στο παιδί αγαθά συναισθήματα για τον άλλο γονέα.
Το σύνδρομο αυτό έχουν και τα παιδιά διαζευγμένων, όπου η μητέρα ψευδώς κατήγγειλε τον πατέρα για σεξουαλική παρενόχληση-κακοποίηση.
Στη Γαλλία, κατά την κυρία Badinter[2], 17% των Γαλλίδων κατηγορούν τον σύζυγο ψευδώς για σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού που διεκδικούν μαζί την επιμέλεια. Το ποσοστό αυτό στον Καναδά είναι της τάξεως του 25%, ενώ στην Ελλάδα ανέρχεται στο 50%. Αυτές οι ψευδείς κατηγορίες δημιουργούν την βαριάς μορφής PAS [3]. Η ψυχίατρος Benedicte Goudard, πρόσφατα, δημοσίευσε διδακτορική διατριβή, στην Ψυχιατρική Σχολή της Λυών, με θέμα: 'Syndrom d'alienation parental'[[1]]
[Επεξεργασία] Συμπτώματα
Άγχος, νευρικότητα, κατάθλιψη, αδιαφορία προς τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια, εχθρότητα, απέχθεια, δεν θέλει τηλεφωνική ή άλλη επαφή, φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά του μπροστά στον γονέα από τον οποίο εξαρτάται με δικαστικά απόφαση. Σίγουρα προηγήθηκε το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και συκοφαντική δυσφήμιση.
[Επεξεργασία] Θεραπεία
Απεμπλοκή από δικαστήρια, δικαστικές αποφάσεις επικοινωνίας.
Να παρακολουθείται το παιδί από παιδοψυχίατρο
Να υπάρχει επιθυμία ψυχολογικής-ψυχιατρικής βοήθειας από τους γονείς
[Επεξεργασία] Παραπομπές
↑ Σύλλογος Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια
↑ Βλ. συνέντευξη στην εφημερίδα Le Monde, Νοεμβρ. 2008
↑ Μηνιαία έκδοση "Γονείς & παιδί"