Παιδικά παιχνίδια και άλλα...

                             
         Μουσικό πακέτο


Για το παιχνίδι αυτό, χρειάζονται πολλά παιδιά.
Μπορείτε να το παίξετε άνετα σε ένα πάρτι γενεθλίων, και η μαμά θα πρωτοστατεί, ρυθμίζοντας τη μουσική υπόκρουση.
Διαλέξτε μουσικό κομμάτι χωρίς λόγια, και το σταματάτε κατά βούληση.
Όροι του παιχνιδιού:
Αγοράζετε ένα δώρο μικρό, πολλές φορές και ένα γλειφιτζούρι, ένα μολύβι, μπογιές, ή ότι άλλο προτιμάτε.
Το βάζετε σε ένα μικρό πακέτο. Και στη συνέχεια το τυλίγετε σε πάααρα πολλά χαρτιά περιτυλίγματος που θα στερεώνονται με κορδέλα το καθένα.
Στο τέλος θα έχετε ένα πολύ μεγάλο πακέτο με μια κορδέλα επίσης.
Πως παίζεται:
Κάθονται τα παιδιά σε κύκλο!
Με κλήρωση επιλέγεται ποιος θα κρατήσει πρώτος το πακέτο. Η μουσική αρχίζει...
και το πακέτο αλλάζει συνέχεια χέρια!
Η μουσική σταματά, και το πακέτο βρίσκεται στα χέρια κάποιου παιδιού.
Αυτό πρέπει να βγάλει και το πρώτο περιτύλιγμα. Μόλις το βγάλει η μουσική ξαναρχίζει, και το πακέτο αλλάζει πάλι χέρια. Γίνεται ακριβώς το ίδιο με προηγουμένως...
Μέχρι να βγει και το τελευταίο περιτύλιγμα..
Το παιδί που θα βγάλει το τελευταίο παίρνει και το δώρο!


Το ωραίο του παιχνιδιού, είναι η προσοχή του παιδιού να ανοίξει μόνο ένα περιτύλιγμα τη φορά, για να μη βγει από το παιχνίδι, και γρήγορα οι παιδικές φωνές που θα προτρέπουν τον κάθε παίκτη να κάνει γρήγορα για να δώσει το πακέτο, θα γεμίσουν το δωμάτιο!


...............................................................................
Το χαλασμένο τηλέφωνο


Παίζουν όσα άτομα θέλουν. 
Πως παίζεται: Τα παιδιά κάθονται στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο.
Το πρώτο από δεξιά, ψιθυρίζει μια λέξη στο αυτί του διπλανού του, χαμηλά και γρήγορα.
Η λέξη κατά προτίμηση πρέπει να είναι μεγάλη και δύσκολη για μεγαλύτερη πλάκα.
Το δεύτερο παιδί ψιθυρίζει ότι κατάλαβε, από αυτό που του είπαν, στο διπλανό του, μέχρι να φτάσουν στο τελευταίο άτομο. Τότε ο τελευταίος παίκτης πρέπει να πει τη λέξη που κατάλαβε δυνατά. 
Αν έχει παιχτεί σωστά, τότε αυτή η λέξη δεν θα έχει καμία σχέση με την αρχική.

       .........................................................

Τα Αγάλματα

Παίζεται από μια ομάδα παιδιών. 
Ένα παιδί είναι η μάνα. Αυτή δίνει το σύνθημα και τα παιδιά τρέχουν μέσα στο χώρο του παιχνιδιού. 
Καθώς τρέχουν η μάνα ξαφνικά δίνει ξανά ένα σύνθημα και το κάθε παιδί,
 πρέπει να μείνει ακίνητο σε όποια θέση το βρει το σύνθημα. Το αστείο που διασκεδάζει τα παιδιά, είναι οι στάσεις που παίρνουν καθώς ακινητοποιούνται απότομα, σαν να είναι φωτογραφικό στιγμιότυπο, γίνονται μάλιστα ακόμη πιο διασκεδαστικές όταν τα παιδιά τις δημιουργούν κουνώντας χέρια και πόδια στο τρέξιμο με τρόπο αλλόκοτο.
Η μάνα κάνοντας διάφορους μορφασμούς,  προσπαθεί να κάνει κάποιο παιδί να γελάσει.
 Το παιδί που γελάει παύει να είναι ακίνητο, όπως προϋποθέτει το παιχνίδι και έτσι χάνει.
Στην αρχαία Ελλάδα το παιχνίδι λεγόταν ακινητίνδα.

                 ............................................................

...........................................................
Aρίτης - Σπουρίτης


Τα παιδιά αφού ''βγάλουν'' τον αρχηγό τους, διαλέγουν το όνομα ενός δέντρου και κάθονται απέναντι από τον αρχηγό. 
Ο αρχηγός τους λέει:
-Πού κάθεται ο  Αρίτης-Σπουρίτης; Κάθισε στη λεμονιά.
Το παιδί που είναι έχει επιλέξει για δέντρο του τη λεμονιά, πρέπει να σηκωθεί και να πει:
-Όχι δε κάθισε στη λεμονιά
-Και πού κάθισε; ρωτά ο αρχηγός.
-Κάθισε στη πορτοκαλιά
Αυτός που είναι η πορτοκαλιά πρέπει με τη σειρά του, να σηκωθεί και να πει άλλο δέντρο.
Αν κάποιος κάνει λάθος δέντρο ή αργήσει να σηκωθεί, αυτός και μουτζουρώνεται από τον αρχηγό στο πρόσωπο ή στο χέρι. Όποιος έχει τις περισσότερες μουτζούρες του επιβάλλει η παρέα μια ποινή, όπως ας πούμε να φωνάξει και να μιμηθεί κάποιο ζώο ή ότι άλλο κανονίσουν.
                        .................................................................................................
   Ο Φορτωμένος


Οι παίκτες χωρίζονται σε ζευγάρια και το κάθε ζευγάρι, αλλάζει ονόματα μεταξύ τους, παίρνοντας ο ένας το όνομα του άλλου.
π.χ αν ένα ζευγάρι είναι ο Νίκος και ο Γιώργος, ο Νίκος παίρνει το όνομα του Γιώργου και ο Γιώργος το όνομα του Νίκου.
Στη συνέχεια οι παίκτες σχηματίζουν ένα κύκλο, έχοντας το κάθε ζευγάρι το σύντροφό του δίπλα και στη μέση του κύκλου, βάζουν μια πέτρα. 
Κάποιο από τα παιδιά ξεκινά το παιχνίδι λέγοντας:
-Κρίμα δεν είναι να σηκώνει η γη τέτοιο βάρος;
-Κρίμα είναι απαντά το ταίρι του, αλλά ποιος να το σηκώσει;
-Να το σηκώσει ο Χρήστος π.χ.
Τότε αυτός που έχει πάρει το όνομα Χρήστος, πρέπει να πει:
-Και γιατί να το σηκώσει ο Χρήστος; Να το σηκώσει ο ......και λέει το όνομα άλλου παίχτη
Το παιχνίδι συνεχίζεται, με αυτό το τρόπο. Αν κάποιο από τα παιδιά δεν απαντήσει ή πει κάποιο όνομα που δεν υπάρχει, ή απαντήσει στο αληθινό του όνομα, φεύγει από τη θέση του, πηγαίνει στη μέση του κύκλου, και σηκώνει τη πέτρα στους ώμους, μέχρι να χάσει κάποιος άλλος και να πάρει τη θέση του.
Ο τελικός χαμένος είναι αυτός που θα μείνει στο τέλος των γύρων που έχουν καθορίσει, με τη πέτρα στη μέση του κύκλου.
                     ...........................................................................................

Η Τριότα


Το παιχνίδι αυτό είναι ένα είδος τρίλιζας.
Παίζεται με τρία πιόνια και χρειάζεται δύο παίκτες. Σχεδιάζεις σε ένα χαρτί ένα μεγάλο τετράγωνο. Στη συνέχεια ενώνεις τραβώντας γραμμή, τη κάθε γωνία του με την απέναντι της, διαγωνίως .Σχηματίζεται στο κέντρο του χαρτιού, ένα μεγάλο Χ.
Μετά το κέντρο της κάθε πλευράς το ενώνεις με το κέντρο της απέναντι πλευράς. Και έχεις έτσι ένα σταυρό.
Το τετράγωνο, έχει χωριστεί τώρα σε οκτώ τρίγωνα. 
Οι παίκτες αποφασίζουν ποιος θα παίξει πρώτος. Τα πιόνια μπορεί να είναι πέτρες διαφορετικού χρώματος για το κάθε παίκτη, φασόλια και κουκιά, κουμπιά, ή ότι άλλο  βάζει η φαντασία σας. Οι παίκτες τοποθετούν εναλλάξ τα πιόνια τους, προσπαθώντας να κάνουν τριάδα ή τριότα οι ίδιοι, και συγχρόνως να εμποδίσουν τον αντίπαλο να κάνει τριάδα.
Αν δεν κάνει κανείς τριότα, τότε αφού τοποθετηθούν τα πιόνια, παίζει εναλλάξ ο κάθε παίκτης, κινώντας το πιόνι του όπως είναι οι γραμμές.
Όποιος παίκτης σχηματίσει πρώτος τριάδα, φωνάζει ''τριότα'', και είναι ο νικητής.
Στη φωτογραφία βλέπετε το σχέδιο της μεγάλης τρίλιζας, που είναι τρία τετράγωνα, ένα μικρό, ένα μεγαλύτερο, που περικλείει το μικρό, και ένα πιο μεγάλο που περικλείει τα δύο προηγούμενα. Υπάρχουν και τέσσερις κάθετες, που ενώνουν το κέντρο των πλευρών των τετραγώνων. Παίζεται με εννέα πιόνια ο κάθε παίχτης. Μπορείς να κινήσεις πιόνι, αφού τα έχεις τοποθετήσει όλα. Κάθε τριάδα που σχηματίζει ο παίχτης, αφαιρεί από τον αντίπαλο του ένα πιόνι που δεν αποτελεί τριάδα. Κερδίζει αυτός που θα αφήσει τον αντίπαλο με δύο πιόνια.
Μία γρήγορη παραλλαγή τρίλιζας, είναι και η παρακάτω, που παίζεται με μολύβι και χαρτί 
και  με   τον   ένα   παίκτη  να  έχει  το  σήμα  -Ο-,  και  ο  άλλος  παίκτης το σήμα -Χ-.



.................................................................................................
Κόσμημα από ζυμαρικά


Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι: κλωστή κεντήματος, ακρυλική μπογιά σε διάφορα χρώματα, πινέλο, ένα μικρό δοχείο με νερό για να ξεπλένουμε το πινέλο, ψαλίδι, ξυλάκια από τα σουβλάκια που έχουμε κόψει τη μυτερή άκρη, ένα κομμάτι φελιζόλ, διάφορα ζυμαρικά με τρύπα στη μέση όπως το κοφτό μακαρονάκι.


Μέτρησε πόσο μακρύ θέλεις να είναι το κολιέ, και κόψε μια κλωστή λίγο μεγαλύτερη σε μήκος.
Στερέωσε τα ξυλάκια στο φελιζόλ σε απόσταση μεταξύ τους, και πέρασε τα ζυμαρικά που θέλεις να βάψεις.
Βάψε τα ζυμαρικά με τα χρώματα που σου αρέσουν και άφησε τα να στεγνώσουν.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις πένες ή κοραλλάκι, και κοφτό μακαρονάκι σε διάφορα μεγέθη.
Περνάς πρώτα στη κλωστή, μια μεγαλύτερη χάντρα ζυμαρικών κι έπειτα τις μικρότερες, ανάλογα τι σχέδιο θέλεις να φτιάξεις. Μπορείς να τις βάλεις και εναλλάξ ή να βάλεις ίδιου μεγέθους και ξαφνικά ένα ζυμαρικό μακρόστενο κ.λ.π.
Μπορείς στο τελείωμα της κλωστής να φτιάξεις μια θηλιά που θα κουμπώνει στην απέναντι μεγάλη χάντρα, ή αν είναι μεγάλο, να κάνεις κόμπο με τα δύο άκρα, να κόψεις τη κλωστή που περισσεύει και να φοριέται περνώντας το πάνω από το κεφάλι.
....................................
Άναψε μου το κεράκι




 Οι παίκτες σχηματίζουν τόσους κύκλους, τις ''φωλιές'', όσοι είναι και αυτοί, μείον ένας. Δηλαδή αν παίζουν οκτώ παιδιά, θα γίνουν επτά κύκλοι. Οι κύκλοι πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 3-4 μέτρων μεταξύ τους. Όλοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε ένα μέρος, και μόλις δοθεί το σύνθημα, ένα-δύο-τρία πάμε, τρέχουν όλα τα παιδιά να πιάσουν τις φωλιές. Αυτός που δε θα καταφέρει να πιάσει φωλιά, τα φυλάει. Τότε πηγαίνει από τον ένα παίκτη, στον άλλο και λέει:
-Άναψε μου το κεράκι
-Στην παρακάτω γειτονιά, του απαντάει το παιδί
Καθώς αυτός που τα φυλάει, πηγαίνει από τη μία φωλιά στην άλλη, τα άλλα παιδιά που βρίσκονται πίσω του, αλλάζουν φωλιές μεταξύ τους. Αυτός που τα φυλάει, πρέπει να είναι σε ετοιμότητα, και να προλάβει να μπει πρώτος στη κενή φωλιά. Μόλις τα καταφέρει, τα φυλάει αυτός που μένει απέξω.


............................

Χαρταετός!!
Ένα κομμάτι νάιλον, δύο ραβδάκια, ένα κουβάρι σπάγκος, και λίγη φαντασία για τη διακόσμηση αρκούν, για να φτιάξουμε ένα πρωτότυπο αετό.
Υλικά που θα χρειαστούμε: Για πανί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χοντρό πλαστικό, 80χ70 εκατοστά, ή πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (χοντρή νάιλον σακούλα) ή χαμηλής πυκνότητας ( νάιλον σακούλα σκουπιδιών).
Για ραβδάκια, 2 ξυλάκια από οξιά ή κυπαρίσσι, διαμέτρου 4 χιλιοστών και μήκους 1 μέτρο.
3 μέτρα σπάγκο από λινό ή κάνναβη ή σχοινί από πολυαμίδιο ( αντίσταση 15 κιλά μάξιμουμ) για τα ζύγια, και 50 μέτρα για την καλούμπα.
Κόλλα σε σωληνάριο. Μονωτική ταινία πλάτους 1 εκατοστού ή αν το πανί είναι από πολυαιθυλένιο, βάζουμε σελοτέιπ.
15χ20 εκατοστά χοντρό χαρτόνι για καλούμπα, και για διακόσμηση, ακρυλικές μπογιές, μολύβι, χάρακα, ψαλίδι, κοπίδι, χοντρή βελόνα.

Αυτός ο αετός, έχει πολλά πλεονεκτήματα. Είναι σταθερός, εύκολος στην κατασκευή (μπορούν να βοηθήσουν ακόμα και τα παιδιά κάτω των 12 ετών). Επίσης είναι οικονομικός αφού μια σακούλα σκουπιδιών αρκεί. Μεταφέρεται εύκολα γιατί μπορούμε να τον τυλίξουμε ρολό.
Είναι ιδανικός για αρχάριους, καθώς προσαρμόζεται σε διαφορετικής έντασης ανέμους.

Κατασκευή: Κόβουμε ένα ορθογώνιο 80χ70 εκατ. από το νάιλον. Το διπλώνουμε στα δύο, ώστε να έχουμε ένα ορθογώνιο 40χ70 εκατ.
Το ξαναδιπλώνουμε δεύτερη φορά, ώστε να έχουμε ένα ορθογώνιο 20χ70 εκατ. 
Τσακίζουμε την πλευρά των 70 εκατ. στα τρία, δηλαδή από 23,3 εκατ., και διπλώνουμε τα δύο άκρα προς το κέντρο ( σαν πετσέτα τραπεζιού), ώστε να έχουμε ένα ορθογώνιο 20χ23,3 εκατ.
Ξεδιπλώνουμε τώρα όλο το χαρτί. Οι τσακίσεις έχουν σχηματίσει 12 ορθογώνια.
Ξαναδιπλώνουμε το φύλλο στα δύο, και το κόβουμε με το κοπίδι με τη βοήθεια ενός χάρακα. Με μια κονσέρβα στρογγυλή διαμέτρου περίπου, 10 εκατ. , χαράζουμε τρία παράθυρα, στο κάτω ένα τρίτο του αετού και τα κόβουμε με το ψαλίδι.

Κολλάμε δύο ραβδάκια, στο ΑΒ και στο ΓΔ, με 8 κομμάτια σελοτέιπ ή μονωτική ταινία. (σχ.1)
Κόβουμε με μια πένσα τα ραβδάκια στην άκρη του ''πανιού''. Η κολλητική ταινία πρέπει να αγκαλιάζει καλά την περιφέρεια των ραβδιών, διαφορετικά ο αέρας θα περνάει μέσα από τα κενά και ο αετός θα χαλάσει. Σπρώχνουμε την ταινία με τη μύτη ενός μολυβιού, για να εφαρμόσει καλά, πάνω στο ραβδάκι (σχ.2).
Κόβουμε 2 κομμάτια μονωτική ταινία ή σελοτέιπ, μήκους 10 εκατ. το καθένα. Κολλάμε από ένα στην κάθε άκρη των φτερών, αφήνοντας να περισσεύουν 5 εκατ. από την ταινία (σχ.3).
Γυρίζουμε τον αετό. Παίρνουμε ένα κομμάτι από τα ραβδάκια που περίσσεψαν και το βάζουμε πάνω στην ταινία, στην άκρη του φτερού. Κόβουμε το ραβδάκι σύρριζα στην άκρη.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία  για το άλλο φτερό. Περνάμε στη βελόνα ένα σπάγκο μήκους 3 μ. Στερεώνουμε τη μια άκρη του σπάγκου δίπλα στο ραβδάκι, όπως δείχνει η εικόνα (σχ.4), βγάζοντας τη βελόνα από την εξωτερική άκρη. Κάνουμε 3 σφιχτούς κόμπους, τον ένα πάνω στον άλλο, κόβουμε τον σπάγκο, (όχι τελείως στην άκρη), και ασφαλίζουμε τους κόμπους με λίγη κόλλα που θα βάλουμε από πάνω. Στερεώνουμε την άλλη άκρη του σπάγκου στο άλλο φτερό. Σημειώνουμε το κέντρο των ζυγίων. Φτιάχνουμε μια θηλειά που θα χρησιμεύσει για να δέσουμε τα ζύγια με τον σπάγκο της καλούμπας.
Παίρνουμε ένα κομμάτι σκληρό χαρτόνι, διαστάσεων 15χ20 εκατ. Κόβουμε τις δύο μικρότερες πλευρές σε σχήμα μισοφέγγαρου. Τυλίγουμε από πάνω τον σπάγκο της καλούμπας (50 μ. τουλάχιστον). Αν ο αέρας είναι πολύ δυνατός ή αν ο χαρταετός παρουσιάζει κάποιο κατασκευαστικό ελάττωμα που επηρρεάζει τη σταθερότητα του, του προσθέτουμε μια ουρά, κολλώντας μια νάιλον ταινία, διαστάσεων 2 μ. χ 0,30 μ. ανάμεσα στα σημεία Β και Δ.
Μπορούμε να ζωγραφίσουμε πάνω στο νάιλον, όμως ας αποφύγουμε να παραφορτώσουμε τον αετό, γιατί τότε κινδυνεύει να μην απογειωθεί. Τα σχέδια πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα, για να διακρίνονται από μακριά. 
Τώρα δεν μένει, παρά να πάρουμε τον αετό μας και να τον πετάξουμε ψηλά στον ουρανό!

.................................................................




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...