Άκουα, η πριγκίπισσα της θάλασσας!

 Στο βυθό της θάλασσας, σε μια μεγάλη σπηλιά γεμάτη κοράλλια και κοχύλια ζούσε  κάποτε η ΄Ακουα, η πριγκίπισσα της θάλασσας.

Όμως η Άκουα δεν είχε γεννηθεί στη θάλασσα. Ο πατέρας της, ήταν ένας άπληστος βασιλιάς, πολύ σκληρόκαρδος  και την είχε δώσει στο βασιλιά της θάλασσας, όταν εκείνη ήταν ακόμη μωρό, με αντάλλαγμα ένα μεγάλο θησαυρό.

Έτσι, η πριγκίπισσα μεγάλωσε κάνοντας παρέα με τα  ψάρια, τα δελφίνια, τις φάλαινες και όλα τα πλάσματα της θάλασσας.

  Η  Άκουα ήταν ευτυχισμένη στη θάλασσα, η αλήθεια όμως ήταν ότι δεν είχε γνωρίσει ποτέ τον κόσμο της στεριάς.

Όταν έγινε δεκαοκτώ χρονών, οι φίλοι της αποφάσισαν να   κάνουν ένα συμβούλιο μιας και είχαν ένα σοβαρό πρόβλημα να συζητήσουν.

‘’Πρέπει να βρούμε  ένα σύντροφο για την πριγκίπισσα Άκουα’’, άρχισε το δελφίνι. ‘’Δεν μπορεί να ζήσει εδώ για πάντα μόνη της. Εμείς οι φίλοι της, πρέπει να ψάξουμε να της βρούμε έναν ωραίο, καλό και γενναίο σύζυγο’’.

  ‘’Θα της βρω τον καλύτερο είπε η φάλαινα αποφασιστικά! ’’Θα ζητήσω μάλιστα απ’ όλα τα ζώα που ζουν στην ακτή να με βοηθήσουν. Θα μιλήσω με τα θαλασσοπούλια. Εκείνα ξέρουν όσα γίνονται και στη στεριά και στη θάλασσα και σίγουρα θα με βοηθήσουν’’.

Έτσι, η φάλαινα ξεκίνησε να ψάχνει για τον τέλειο σύζυγο για την Άκουα, ώσπου μια μέρα συνάντησε ένα σμήνος από γλάρους.

‘’Υπάρχει ένας πρίγκιπας που ταξιδεύει με ένα μικρό καράβι στη θάλασσα των Σαργάσσων’’ της αποκάλυψε ο αρχηγός των γλάρων.

‘’Ταξιδεύει ψάχνοντας να βρει την τύχη του. Είναι δυνατός και περήφανος, όπως ακριβώς τον  θέλεις’’

Αφού ευχαρίστησε τον αρχηγό των γλάρων, η φάλαινα ακολούθησε το ρεύμα που θα την οδηγούσε στη Θάλασσα των Σαργάσσων.

 Εκεί είδε ένα μικρό καράβι με κόκκινα πανιά.  Στην πλώρη στεκόταν ένας ψηλός νέος άντρας, που ατένιζε τον ορίζοντα. Χωρίς να χάσει καιρό, η φάλαινα χτύπησε με την ουρά της το καράβι και το αναποδογύρισε. Έπειτα κατάπιε τον πρίγκιπα και τον μετέφερε στην σπηλιά της πριγκίπισσας Άκουα.

   Μόλις ο πρίγκιπας είδε την πριγκίπισσα, την ερωτεύτηκε αμέσως. Και αυτή το ίδιο. Αποφάσισαν λοιπόν να ζήσουν μαζί και ήταν στ’ αλήθεια πολύ ευτυχισμένοι. Σύντομα όμως ο πρίγκιπας άρχισε να νοσταλγεί τον ήλιο και τη ζωή στη στεριά. Μιλούσε στην πριγκίπισσα για όλα τα θαυμαστά πράγματα  που βρίσκονται πέρα από τη θάλασσα και η φωνή του έτρεμε από τη νοσταλγία. Η πριγκίπισσα τον άκουγε μαγεμένη και για πρώτη φορά σε όλη της τη ζωή ένιωσε την επιθυμία να ταξιδέψει πέρα από τη θάλασσα.

  Ο καιρός περνούσε και ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα γίνονταν όλο και πιο λυπημένοι.

‘’Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ’’ της είπε μια μέρα ο πρίγκιπας ‘’αλλά δεν μπορώ να εγκαταλείψω τον κόσμο μου και να ζήσω για πάντα σε αυτή τη σπηλιά στο βυθό της θάλασσας’’.

‘’Ούτε εγώ θέλω να εγκαταλείψω το δικό μου κόσμο. Δε μπορώ όμως και να ζήσω μακριά σου. Πόσο θα ήθελα να δω έστω και μια φορά όλα αυτά τα καταπληκτικά πράγματα, που μου έχεις πει για την πατρίδα σου!’’ του απάντησε η πριγκίπισσα.

Τότε η θάλασσα, που άκουσε τη συζήτηση των δυο ερωτευμένων, αποφάσισε να τους κάνει ευτυχισμένους. Μια νύχτα λοιπόν, ενώ όλοι κοιμούνταν, ανέβασε τη σπηλιά τους στην επιφάνεια των νερών. Οι τοίχοι άρχισαν να τρέμουν και η οροφή άνοιξε αφήνοντας να φανεί ο ουρανός, τα αστέρια και το φεγγάρι.

  Το άλλο πρωί η πριγκίπισσα ξύπνησε από μια ασυνήθιστη λάμψη. Ο πρίγκιπας, που είχε ξυπνήσει πριν από αυτή, την έπιασε από το χέρι και μαζί βγήκαν από το νερό και περπάτησαν σε μια μαγευτική αμμουδιά.

Μπροστά τους απλωνόταν μια καινούργια χώρα: ένα στρογγυλό νησί γεμάτο από ανθισμένα λουλούδια και καταπράσινα δάση. Και στη μέση, μια πανέμορφη γαλάζια λίμνη.

‘’Αυτός είναι ο κόσμος μου!’’ φώναξε ο πρίγκιπας γεμάτος χαρά δείχνοντας προς το νησί.

  ‘’Τι όμορφα που είναι εδώ! ‘’ είπε μαγεμένη η πριγκίπισσα, που έβλεπε με τα ίδια της τα μάτια όσα μέχρι τώρα είχε μονάχα ακούσει από τον αγαπημένο της.’’ Και δεν υπάρχει λόγος να εγκαταλείψω τον κόσμο που ανήκω’’ πρόσθεσε κοιτάζοντας τη γαλάζια λίμνη.

Η Άκουα και ο πρίγκιπας παντρεύτηκαν κάπου ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα. Απέκτησαν πολλά παιδιά και έζησαν ευτυχισμένοι πολλά - πολλά  χρόνια.

πηγή ΄΄ιστορίες με πριγκίπισσες'' Tony Wolf